Czwarta Królowa przybyła po pomoc

Święto Trzech Króli. Radosne orszaki, korony i kadzidła.

A gdzieś, na pewnej działce - pojawia się ona. Czwarta Królowa. Młodość pierwszą, drugą i trzecią ma już dawno za sobą. Zębów - zostało jej zaledwie pięć. Ma za to potworny katar, ropę w oczach, kompletnie zaślinione i zabrudzone futro. Pchły i wszoły. Rany na łapach pod warstwą zaklejonego śliną i katarem brudu. Wychudzona, skrajnie odwodniona. Gdy stoi - wystają jej silnie powiększone nerki...

Wszystkie początkowe zabiegi, łącznie z praniem pyszczka, łap, kroplówką - znosi spokojnie. Denerwuje się tylko trochę przy bolesnym zastrzyku, ale nawet wtedy nie próbuje atakować. Mruczy, choć dusi się przy tym i zaczyna kaszleć. Próbuje się przytulać do dłoni, a może nawet do twarzy. Musiała być kotem domowym, nie ma co do tego wątpliwości.

Czwarta Królowa ma niewielkie szanse na przeżycie. Jednak spróbujemy o nią zawalczyć - bo przynajmniej rzuciła się na jedzenie. Może więc, choć trudno w to uwierzyć patrząc na tego kota, uda się coś osiągnąć?

Nie obiecujemy sukcesu. Jest bardzo prawdopodobne, że mimo wszystko - nie uda się. Obiecujemy tylko (a może aż?) maksimum starań.

Pomóż nam dać jej szansę.