Jedno uderzenie i cały mój świat się rozsypał jak domek z kart

Jedno uderzenie prętem w plecy i cały mój świat się rozsypał jak domek z kart. Ze zdrowego, pełnego energii Rufiego, stałem się wrakiem psa. Choć mam dopiero 4 lata i jestem jeszcze młody, zamiast uganiać się za kotami sąsiada leże zawinięty w pieluchę, jednak coraz częściej udaje mi się podnieść na przednie łapy.

Ale musi być dobrze – bo jest poprawa, przecież było znacznie gorzej. Wcale nie wstawałem, a ataki padaczki były bardzo częste. Dziś dzięki mojemu dobremu Panu, który wozi mnie ciągle po lekarzach, padaczka rzadko się ujawnia, a ja jestem coraz sprawniejszy. Weterynarze też są dobrej myśli, że uda mi się wrócić do biegania, choć wymaga to intensywnego leczenia, rehabilitacji, no i czasu. I to ostatnie najbardziej mi przeszkadza. Gdy mój Pan mi pomaga stać, to staram się przebierać łapkami, ćwiczę jak mogę i z niecierpliwością czekam, aż tylne nogi staną się sprawne na tyle, że poniosą mnie w świat. Dam radę przecież – no kto, jak nie ja? I niech wtedy te koty sąsiada mają się na baczności, bo się znowu rozbestwiły. Muszę pilnować, żeby nie wchodziły na mój teren, choć przyznam, łatwa to praca nie jest. One się wcale mnie nie boją, pewnie dlatego, że ich nie gryzę.

Rufi to 4 letni mieszaniec, który w wyniku urazu nabawił się wielu schorzeń. Sprawcy ataku na psa – mimo świadków i zgłoszenia na policję, nie ustalono. Dziś dzielny Rufi walczy z każdym dniem, a jego Państwo go w tym wspierają. Tyle tylko, że koszty leczenia przewyższają ich możliwości finansowe.

Prosimy Was w imieniu psiaka o pomoc. Potrzebne są środki na dalszą diagnostykę, leczenie i rehabilitacje.