Kap kap płyną łzy z deszczem nad jego losem. Ratujemy młodziutkiego Kluska z łańcucha!

Kap, kap pada deszcz. Strugi deszczu zasłaniają nasze łzy. Łańcuch zaciśnięty na stałe na jego szyi.

Dlaczego całe dzieciństwo spędził na łańcuchu?

Klusek  został podarowany schorowanym, w podeszłym wielu ludziom. Młody chłopak przyniósł go w kieszeni. W dobrej wierze przyjęli.

Więc Klusek trafił na łańcuch, gdyż  przecież posesja nieogrodzona. A właściciele nie znają takiego zwyczaju, że piesek mieszka w domu. Tłumaczą że gdyby uciekł, nie mieliby sił go szukać. 

Dostał więc swoją budę, trzymetrowy łańcuch i dwie miski. A w nich strawa z obiadu.

I tak upływało jego dzieciństwo. No przecież nie On jedyny w Polsce żyje na łańcuchu. A  jednak brak stałego kontaktu z człowiekiem, brak spacerów i miłości zrobiło swoje. Gdy chcesz go pogłaskać, kuli się zdziwiony. Gdy chcesz zapiąć smycz, boi się...

Bo Klusek jeszcze nie wie, że wygrał w totolotka. Nie wie, że można inaczej. Klusek potrzebuje chwili, by się otworzyć. Potrzebuje domu i człowieka. 

Póki co zawieźliśmy go do hotelu. Liczymy, że wystarczy miesiąc, żeby poznał życie i dobrego człowieka. Wykastrujemy, zaszczepimy i wyadoptujemy dzięki Wam.

Nie chcemy odwozić go do schroniska z powodów finansowych. Pomożecie? Miesiąc hoteliku i weterynarza? A może dasz dom tymczasowy lub stały? Niech się już nie boi.

Tel. 502401818.