By końska założycielka azylu mogła żyć dalej…

Ma 24 lata i jest schorowaną Babinką. Niepozorny, mały kucyk, a jednak życie wszystkich zwierząt Azylu zawdzięczamy właśnie jej ! Mimo wszelkich ciężkich chorób wciąż z podniesionym czołem, z godnością i anielskim usposobieniem przeżywa kolejne dni w Naszym Raju. To od Niej zaczęła się historia Azylu i tym samym ratowanie bezbronnych istot żywych...

Jej wyjątkowe uosobienie sprawiło, że to właśnie ona stała się „oczami” niewidomej, siwej Belli. Całkowicie akceptując jej kalectwo, nauczyła ją żyć i doskonale poruszać się mimo wiecznej ciemności.

Kilkadziesiąt psychicznie wyniszczonych końskich dzieci uratowanych od rzeźni- była dla Nich Matką i Babcią. Z niesamowitą czułością i wyrozumiałością uczyła ich życia w stadzie. Uczyła od nowa zaufania do człowieka, uczyła miłości, dawała poczucie bezpieczeństwa. Od zawsze przyciągała do siebie wszystkie konie, a każdy z Nich okazywał jej podziw i szacunek. Od zawsze była i żyła azylem…

Babcia Kiki choruje na niewydolność oddechową zwaną Rao. Chorobę udaje się opanować, choć przychodzi czas, że duszności wymagają wzmożonego leczenia. Kolejną jednostką chorobową klaczy jest Zespół Cushinga związany z zaburzeniami w funkcjonowaniu przysadki mózgowej, co natomiast powoduje nawracającą, bardzo bolesną chorobę kopyt zwaną ochwatem. Leczenie tej choroby wymaga dożywotniego przyjmowania przez Kikę leków sprowadzanych z Anglii lub Holandii. Cena za opakowanie to 1650 zł.

Koszta są ogromne, ale jej życie przecież jest bezcenne! Tak jak ona uratowała kilkadziesiąt końskich żyć, tak teraz my ratujmy ją!