SOS dla Kropki

"Kiedy los nam nie sprzyja, w głębi serca wszyscy jesteśmy egoistami i wszyscy wznosimy te same modły: tylko nie ja, tylko nie ja, jeszcze nie teraz."

Kropka jest przerażona... W jednej chwili cały świat - jaki znała - runął w gruzach. Tego dnia wszyscy byli bardziej nerwowi niż zwykle. Nagle ktoś obcy wszedł do stodoły, w której mieszkała i zaczął ją szarpać... Poganiana krzykami handlarza bała się coraz bardziej. Świst bata raz po raz przeszywał powietrze, ale tu nikt nie ma czasu na łagodne podejście, więc Kropka jest traktowana jak kawałek mięsa... A ona przecież wciąż żyje i dalej żyć pragnie, więc jak mantrę w duszy powtarza: tylko nie ja, jeszcze nie teraz!

Kropka wie, że jest chora. Jeszcze stawia opór, ale ludzi jest więcej i są silniejsi, a jej brakuje tchu... Oddychanie boli coraz bardziej i nogi uginają się, chociaż wewnętrzny krzyk maleńkiej Kropki nie ustaje: tylko nie ja, jeszcze nie teraz!

Rozedma płuc, chore kopyta, wyliniały ogon. Do tego Kropka ma już ponad 15 lat - nie opłaca się jej leczyć, bo nawet źrebaka nie urodzi przy swoich problemach zdrowotnych. Darmozjad. Jeszcze żywy kawałek mięsa.

Los Kropki był przesądzony. Kiedy zbiórka na wykup dopiero się zaczęła, ja trafiłam do szpitala. Wtedy zdarzył się wielkanocny cud...! Handlarz zgodził się na zaliczkę i przedłużył czas na wykup Kropki. Tylko czy ta nadzieja na ocalenie nie okaże się złudna? Uda nam się zmobilizować siły, żeby uratować Kropkę?