Maluchy porzucone przy studni proszą o wsparcie! Potrzebne witaminy, dobrej jakości karma i żwirek

Środa – dzień jak co dzień. Zwykłe normalne obowiązki związane z utrzymaniem kocio-psiej gromadki w Kocim Rancho. Czyszczenie misek, karmienie, sprawdzenie, czy z podopiecznymi wszystko w porządku, obowiązkowe głaskanie, bo bez tego się nie obejdzie, a potem sprzątanie kuwet i wymiana wody w miskach na czystą.

W kociej osadzie znajduje się studnia, do której trzeba podejść z wiaderkiem, aby w niej nabrać czystej wody. Nie ma hydrantu, ani pompy. Kocie Rancho jest w fazie organizacji i na wszystko potrzebne są środki finansowe. Niestety, żaden dobry bogaty wujek ani ciocia jeszcze się nie znalazł, aby pomóc w rozbudowie osady dla zwierzaków. Sami, ile możemy, codziennie robimy własnymi rękami, aby zwierzakom żyło się szczęśliwie i wygodnie.

I tak zbliżając się do studni, zauważyliśmy z daleka jakiś karton… Ale też ciche pomiaukiwanie. Nie mieliśmy wtedy już żadnej wątpliwości co do tego, że w środku znajdują się kocięta.

W stercie papieru toaletowego pokazały się malutkie główki i patrzyły zdziwione swoimi chorymi oczkami.

Jeden z kotków musiał wcześniej z pudełka się wydostać, bo znaleźliśmy go nieopodal w trawie kilka kroków dalej...

Hmm… Czy ktoś, kto zostawił te chore maleństwa, to miejsce specjalnie wybrał czy przyszedł z inną intencją, tylko przestraszył się psów, które mógł zauważyć w pobliżu...? W okolicy też grasują lisy i łaski. Aż strach pomyśleć, co mogłoby się zdarzyć, gdybyśmy się w tym miejscu nie pojawili...

Po ostatniej rozmowie z Dzielnicowym mamy świadomość, że te wsie, które roztaczają się niedaleko kociej osady, niczym nie różnią się od innych. Tutaj zwierzęta traktuje się jak rzecz zbędną i Bóg jeden raczy tylko wiedzieć, co dzieje się z małymi psami i kotkami...

Mając na uwadze fakt, gdzie kociaki zostały zostawione, mamy cichą nadzieję, że nikt nie chciał tym maluchom zrobić krzywdy.

Kiedy je znaleźliśmy, były chore i wszystkie wymagały natychmiastowej wizyty w gabinecie weterynarii. Zaraz też odwiedziliśmy Klinikę, aby zbadać, ile mogą liczyć sobie tygodni i jaki jest ich stan. Maluchy są w różnej kondycji, ale rokowania są dobre. Jedzą same i to jest najważniejsze.

Mogą mieć jakieś 1,5 miesiąca. Na tę chwile dostają kropelki do oczu i antybiotyk z probiotykiem. Kiedy skończą dostawać leki, czeka nas kolejna wizyta w gabinecie, badania, a potem odrobaczenie. Kolejny etap to sterylizacja, bo to cztery kotki. Musimy też podawać im preparaty witaminowe dla juniorów, aby rosły i rozwijały się prawidłowo.

Potrzebujemy dla nich wiele rzeczy, są małe i musimy je oddzielić od dorosłych kotów. Maluchy szukają kontaktu z dorosłymi kotkami, które zamieszkują kocią osadę, ale im się to za bardzo nie udaje. Może z czasem, kiedy podrosną, będą się ze sobą lepiej rozumieć.  Na tę chwile tulą się do siebie i razem baraszkują.

Kochani, bardzo Was prosimy o wsparcie. Za wizyty w gabinecie musimy zapłacić, kupić kilka potrzebnych rzeczy dla maluchów, wysterylizować i przygotować je do adopcji.  Potrzebna jest Wasza Kochani pomoc, aby maluszki zdrowo i szczęśliwie doczekały dni, kiedy pojadą do swoich nowych, kochających domów. Pomóżcie, prosimy bardzo, bo już teraz nie jest nam łatwo, a kolejne pyszczki do leczenia i wykarmienia mnożą koszty utrzymania.

Bardzo gorąco prosimy Was o wsparcie i udostępnianie apelu. To dla tych maluszków - niech bidulki zdrowieją i mają codziennie pełne brzuszki.