Kajtek - 15 lat to czas najwyższy na godną emeryturę

Mam na imię Kajtek. Choć ciężko to uwierzyć, mam 15 lat - przetrwałem niejeden sztorm w moim życiu. Nikt nigdy o mnie nie dbał. Żyłem w trudnych warunkach, czasami jadłem, czasami nie. Dostałem zapalenia skóry, dlatego mam goły zadek i brak sierści na ogonku...

Ale już czuję się lepiej. Przebywałem w schronisku miejskim w Sosnowcu, ale trudno było mi się odnaleźć w głośnym i trochę strasznym dla takiego małego dziadka miejscu.

Dlatego pobawiłem się na tymczasie u cioci i wujka. I jest fajnie! Powoli przekonuje się, że nie trzeba się kulić przy głaskaniu, że nie muszę się wzdrygać kiedy ktoś do mnie podchodzi.

Ciocia i wujek chcieliby zapewnić mi kilka rzeczy, żeby żyło mi się jeszcze cudownej:

- kilka dry bedów na wymianę, bo czasami siknę kiedy pęcherz jest szybszy od światła 

- podkłady higieniczne pod dry bedy

- posłanko ortopedyczne na zmianę 

- wizytę u kardiologa 

- wizytę u groomera

- Miseczkę na podwyższeniu, bo ciężko mi się schylać - nóżki mi się wtedy rozjeżdżają.

Będę wdzięczny za Waszą pomoc. Ale wiem, że jestem tylko małym czarnym psem.