Umrzeć? Obraz nędzy i rozpaczy

Pan Kotek był chory i leżał w łóżeczku.
I przyszedł Pan doktor:
"Jak się masz koteczku?"
"Źle bardzo" - i łapkę wyciągnął do niego...

Upss to nie ta bajka.

Te kotki są chore, nie leżą w łóżeczku. Ich dom to ulica. Pogonili je butem. Rzucili kamieniem.

Jak się czujecie koteczki?

"Źle bardzo, ropa z krwią z oczu się leje, oddychać nie można, na nogach się chwieję. Chodzą po mnie pchły i kleszcze i sam nie wiem, co dolega mi jeszcze. Zostało tam moje rodzeństwo, im jest ciężko i mnie ciężko. Ja bez kociej mamy, one bez lekarza…”.

Mijali nas ludzie, mijało ich wielu. I nikt nie pomógł. Aż nagle przyszli, jacyś inni. Ganiali, szukali, wchodzili wszędzie. Znaleźli mych braci. Mówili "Co to będzie?!". I matka wróciła. Chciała wolontariuszy zjeść. Bo nie uwierzyła, że pomóc ktoś chce. I siedzą tak dniami, nocami, od kilku już dni. Bo kto im pomoże jak nie my i Ty.

Ratujcie z nami! Od siedmiu dni nasi wolontariusze w dzień i w nocy próbują odnaleźć resztę kociąt. Chcemy też odłowić ich matkę, aby ją wykastrować.