Misiu patrzy sercem… Zaczyna nowe życie. Pomóż…

Misiu na świat patrzy tylko sercem… Jego oczka chociaż całkowicie niewidome tak wiele o nim mówią. Wystarczy spojrzeć na jego zdjęcie. Stareńkie, umęczone i wychudzone ciało, mętne ale niesamowicie smutne oczy…

Ten obraz sprawił, że nasze serca pękły na miliony kawałków i cały czas siedział nam w głowie.  Mimo że nasza sytuacja nie należy do najlepszych wiedzieliśmy, że nie możemy go samego pozostawić w schroniskowym kojcu na koniec…  Widać, że On już stracił nadzieję, pogodził się ze swoim losem. Jest taki zrezygnowany, nie wierzył, że Jego los się jeszcze odmieni.

Misiu ma już swoje lata, świadomi jesteśmy tego, że nasze dni mogą być policzone i nie pozostało nam zbyt wiele wspólnego czasu.  Jednak wiemy, że czas jaki będzie nam dany, będzie najlepszym w Jego życiu. Pragniemy zrobić wszystko, co w naszej moc, żeby Misiek poznał życie od lepszej strony,  zaznał wszystkiego co najlepsze możemy mu dać i żeby poczuł się chciany i kochany!  Życie go nie rozpieszczało… Tak naprawdę co to za życie, kiedy starość spędzasz za kratami w zimnym kojcu... Czy tak powinna wyglądać końcówka psiego życia? Nikt nie zasługuje na taki los, szczególnie taki psi staruszek i najwierniejszy Przyjaciel. Nie znamy dokładnej historii Misia. Czy kiedyś miał dom, pełną miskę i dobrego człowieka u swego boku?

Skoro skończył w schroniskowym kojcu na koniec swojego życia odpowiedź nasuwa się sama… Na koniec pozostał sam…

Wiemy,  jak bardzo potrzebował pomocy dlatego postanowiliśmy podarować mu dom. Misiu jest stareńki, zabiedzony i nie "przyciąga" oka człowieka. Nikt nie chciał spojrzeć na Niego jak na najpiękniejszego psiaka, który szczególnie w tym trudnym zimowym czasie powinien mieć dom…  Jego ostatnie dni wypełnione były oczekiwaniem w schroniskowym kojcu na szczęście albo na śmierć. Misiu raczej czekał na to drugie... Od dzisiaj postanowiliśmy odmienić Jego los i dać mu takie życie na jakie zasługuje. Do tego będziemy potrzebować Waszej pomocy kochani. Misiek dzisiaj przyjechał do zaprzyjaźnionego hoteliku.

Potrzebuje dobrych dusz, które przekażą na jego utrzymanie kilka złotych. Potrzebuje też kilku rzeczy, bo jeszcze nie ma nic swojego… Może ktoś zechce mu pomóc?