Tak gminy dbają o to, by bezdomność nigdy się nie skończyła

ROK BEZDOMNOŚCI, ROK PONIEWIERKI!

Opowiemy Wam o tym, jak gminy dbają o to by bezdomność trwała w najlepsze. Na przełomie marca i kwietnia zeszłego roku w Miączynie pojawiła się przerażona suczka. Porzucone, wylęknione zwierzę bało się kontaktu z człowiekiem, ale dobrzy ludzie zaczęli ją dokarmiać i zgłosili sunie do gminy. Niestety ze strony gminy nie było żadnej reakcji i jak można się spodziewać, latem suczka urodziła szczeniaki.

Dopiero wtedy, gdy urodziła na miejscu pojawili się ludzie, którzy zabrali szczeniaki ZOSTAWIAJĄC SUCZKĘ NA MIEJSCU, ponieważ się bała i nie dawała do siebie podejść. Jakieś klatki-łapki, siatki, sedalin czy inne próby złapania? A po co to komu?! Wystarczy, zabrać szczeniaki i udawać, że problemu nie ma! To nic, że suka za chwilę znów zajdzie w ciąże i powiększy grono bezdomnych psów. Szczeniaki zabrane więc sumienie czyste.

My o suczce dowiedziałyśmy się w lutym i złapanie jej w klatkę łapkę zajęło nam JEDEN DZIEŃ. Gmina miała na to prawie rok, lecz niestety suczka musiała radzić sobie sama zamieszkując wiatę na jednej z nieogrodzonych posesji. Lalka, bo tak sunia dostała na imię, jest już bezpieczna pod naszą opieką. 

Niestety już wiemy, że prawdopodobnie zostanie u nas do końca życia, ponieważ ma lęk separacyjny i niszczy, gdy zostaje sama w pomieszczeniu. Niestety takich psów nikt nie chce więc szanse na adopcje są niemal zerowe. Lepsze jednak życie u nas z pełną miską, ocieplaną budą niż wieczna poniewierka... Mimo że Lalka pewnie nigdy nie wyjedzie do adopcji musi przejść cały proces tak jak inne psiaki, które do nas trafiają.

Dlatego bardzo prosimy Was o wsparcie finansowe Lalki w opłaceniu badań, odrobaczenia, odpchlenia, szczepień, czipowania, kastracji oraz zabezpieczenia przeciw pchłom i kleszczom. NADZIEJA TYLKO W DOBRYCH LUDZIACH, PROSIMY O POMOC.