Uratowaliśmy ich od schroniska, ale teraz musimy im pilnie zabezpieczyć przyszłość. Prosimy, wesprzyj!

Los pisze nieraz przykre scenariusze. Przypadek sprawił, że Kocie Rancho stało sie domem dla tych oto piesków…

Kocia osada jest w fazie organizacji. Co roku robimy coraz więcej, aby z czasem przyjmować kociaki po zmarłych osobach, którym potem będziemy szukać stałych domów. Chcemy im stworzyć takie warunki, aby do momentu znalezienia stałego domu czuły ciepło, bliską osobę i miały pełne brzuszki. Dosyć często się zdarza i docierają do nas informacje, że kiedy umiera właściciel, koty przez rodzinę wyrzucane są na dwór lub do stodoły i muszą sobie dawać same radę. Zamyka się przed nimi dom i ciepłe miejsce, które miały dotychczas najczęściej na kanapie. Za drzwiami domu, w którym dotychczas przebywały, czeka ich cierpienie i samotność.

Od kilku dni obok naszej osady widywaliśmy trzy psy. Czarne, różnej maści. Jeden w typie jamnika i dwa typowe kundelki. Kiedy wysiadaliśmy z samochodu, przypatrywały się, siedząc nieopodal. Nie przywiązywaliśmy do nich zbyt dużej wagi, bo niedaleko są domy i byliśmy pewni, że stamtąd przyszły. Niestety… Prawda okazała się inna. Kiedy coraz bardziej zbliżały się do domu, gdzie mieszkają kociaki i do woliery i czekały na jedzenie, udaliśmy się do pobliskich domostw, zaczerpnąć informacji czyje są to psy. Niestety… Każdy w zagrodzie ma po dwa lub nawet cztery. Nikt nie przyznawał się do tych, które już nawet z nami się zaprzyjaźniły, bo poszły za nami.

Nikt z ludzi mieszkających w sąsiedztwie nigdy tych piesków nie widział… Udostępnianie, korespondencja z osobami, które mogły być przypuszczalnymi właściciela - czar, że pieski mają właściciela w pobliżu lub ktoś je rozpozna jako swoje - prysł… Tak zostaliśmy z trzema dodatkowymi rezydentami naszej skromnej zwierzęcej osady.

Ale co dalej… Od kilku dni pieski zjadają po cztery duże puszki karmy i jednym 1,5 kg worku suchej karmy dziennie i zaczyna nam już brakować na ich wyżywienie funduszy. Nie chcemy ich oddać do schroniska, bo wiadomo, jakie czeka ich życie, a pieski już się zadomowiły. Zajęły budę naszej rezydentki Buni i ani myślą się z niej wyprowadzać. Natomiast Bunię przenieśliśmy do domu do kociaków i tak na tę chwilę dajemy radę.

Kochani, nie mozna psów oddać do schroniska, musimy im zabezpieczyć byt, czyli 3 kojce lub co najwyżej 2, bo widać, że dwa pieski są ze sobą zaprzyjaźnione. Oprócz tego odbyć z każdym z nich wizytę w gabinecie weterynaryjnym lub najlepiej weterynarza zaprosić na miejsce, bo z samochodem do przewozu psów mamy problem. Musielibyśmy wypożyczyć z wypożyczalni, bo nasz jest za mały.

Poza tym niemały koszt karmy, aby nasi nowi przyjaciele nie chodzili głodni.

Jesteście kochani kołem ratunkowym dla tych biedaków – które jeżeli im nie podacie – utkną za kratami schroniska! Dlatego bardzo gorąco prosimy Was o wsparcie - razem uda nam się zatrzymać pieski przy sobie, gdzie będą bezpieczne, szczęśliwe i będą mogły czuć się swobodnie.

Bardzo gorąco prosimy - każdy kto czyta , a nie może wesprzeć zbiórki finansowo - prosimy -  niech udostępni! Każde wsparcie jest ważne, ale najważniejsze, aby szybko zabezpieczyć byt tym biedakom.