Przywracamy chęć do życia

Jest tak wiele jest psów ciężko doświadczonych przez człowieka czy żyjących półdziko... Każdy z nich zasługuje na troskę i opiekę!

Najczęściej wegetują w schroniskach wciśnięte w kąt budy czy kojca do końca swoich dni.... A głęboko na dnie ich skołatanego serducha tli się iskierka miłości, która pod okiem specjalisty przekształcić się może w buchające ognisko ;-) Nie muszą spędzać życia w klatce! Wystarczy trochę pracy specjalisty i zwierzak może przenieść się do nowego domku. My walczymy o takie wykluczone, pozbawione szans zwierzaki! Błagamy Was - nie skazujmy ich na dożywocie za kratami!

Poznajcie ich historie:

Staś od półtora roku uczy się życia u behawiorystki - jest gotowy do adopcji, tylko domku brak...

Bella trafiła do nas w ciąży, przeganiana, bita, straciła całkowicie wiarę w dobroć człowieka... Ale jest coraz lepiej, potrzeba pieniędzy na dalszą terapię...

Dwie dzikie siostry... urodziły się w polu tam się chowały. Człowieka nie znają, poza momentami kiedy je przeganiał i rzucał kamieniami. Od miesiąca nie wychodzą z boksu, a na widok człowieka natychmiast chowają się do budy.

Lesia - młodziutka suńka, która nie opuszcza klatki - nie da się wyjąć, gryzie wściekle... Powolutku zdobywamy zaufanie, najpierw dawała się głaskać przez kratki, teraz już daje się dotykać nawet w klatce. Musi zakończyć socjalizację u doświadczonego behawiorysty, by nauczyć się nie bać świata zewnętrznego...

Berta nie ufa.... Jej siostra Astra zrobiła kolosalne postępy i pojechała do własnego domku. Baerta powinna pójść pod opiekę behawiorysty - jest młoda, piękna i doskonale rokuje, potrzebuje tylko czasu i spokoju. A tego u nas brak.

Są jeszcze Jutka i Ranek.

Rodzeństwo urodzone półdziko, w patologii...

To najcięższe przypadki, a są jeszcze psiaki, które byly wieszane, podduszane, bite...  wymagają cierpliwej nauki np chodzenia na smyczy. Uczą się dotyku...

Prosimy o wsparcie dla nich!