Okaleczający się Kiper prosi o pomoc, może los się do niego uśmiechnie

Kiper - przywieziony został w marcu br. z Rokietnicy, zadbany pies ze smyczą. Nikt się po niego niestety nie zgłosił. Pies jest młodym samcem, którego szybko przygotowaliśmy do adopcji.

Latem zaczęły się pojawiać pierwsze niepokojące obawy, jakby strasznie chciał wyjść, bo się bał burz… Zaczął się w kojcu okaleczać - chciał do człowieka.

Zostały podjęte 2 próby adopcji i zawsze wracał, bo miał ukochanego człowieka, którego „bronił” nawet przed rodziną - zdarzało się to sporadycznie- wracał i od nowa się okaleczał w kojcu, a gdy próbowaliśmy wypuszczać go na wybieg, to przeskakiwał każde płoty. W domach zawsze grzeczny, na legowisku, na tapczanach, umie biegać za rowerem.

Coraz bardziej zaczęliśmy się niepokoić jego stanem psychicznym, jego pobudliwością, jego ranami, które robił sobie gdy chciał się wydostać z kojca. Padały podejrzenia, czy nie ma guza mózgu, czy po kastracji nie zaburzył mu się poziom hormonów.

Podjęliśmy walkę o Kipera.

Został zawieziony do kliniki i gruntownie przebadany, prześwietlony. Kiper nie ma guzów, wyniki testosteronu w normie jak po kastracji. Okazało się, że choruje na zespół Cushinga.

Choroba Cushinga u psa to zespół objawów klinicznych, które wynikają z podwyższonego poziomu hormonów. Chodzi głównie o kortyzol, który jest wydzielany wtedy, kiedy przychodzi naszemu zwierzakowi stawić czoła stresującej sytuacji. Najczęstsze symptomy u Kipera to pobudliwość, zwiększony apetyt.

Miesiąc temu wdrożyliśmy leczenie, lada chwila będzie pierwsza kontrola. Dlatego zwracamy się do Was o pomoc w uregulowaniu rachunku za diagnostykę i pierwsze leki, które niestety do tanich nie należą.