Parchatki potrzebują szansy

Ciężko jest być bezdomnym kocim dzieckiem. Gałązka zamiast zabawki, kamyk zamiast podusi, głód i strach. Nasza mama straszne nas kochała, karmiła, tuliła. Ale umarła.

Wcześniej umarło tez nasze rodzeństwo z wiosny. My też chcieliśmy umrzeć - podobno jak się umiera zamarzając to nie jest tak strasznie. Ale teraz to już chcemy żyć. Duża szepcze nam wieczorem że musimy być dzielni, musimy jeść i walczyć  o lepszy los.

Słodziutkie puchate kuleczki? Koteczek z kokardką w koszyczku?

No cóż, może kiedyś. Na razie maleństwa wyglądają jak 7 nieszczęść. Karmione strzykawką, uczą się jeść, walczą z katarem i wychłodzeniem. Potrzebują leków, szczepień, dobrego jedzenia. Wkrótce będą potrzebować kochających domów.

Jeśli dacie im szanse obiecują, że jak już będą przypominać koty to nawet pozwolą sobie zawiązać kokardkę.