Staruszka Inka prosi o Twoje wsparcie

Idzie jesień, idzie zima... Kkolejna w hoteliku, który jest już moim domem. Nie mam wymagań, nie szukam już domu, pogodziłam się już ze swym psim losem... Mam już ponad 15 lat i nie chcę zmian.

Mam w hoteliku przyjaciół, mam miłość i nie jestem samotnym psem w schroniskowej rzeczywistości. Jednak pamiętam, jak tam było i czasami śni mi się ten koszmar... Najbardziej w schronisku doskwierała mi samotność, brak chociaż spojrzenia na zwykłego psa. Teraz jestem rezydentką w hoteliku i jest mi naprawdę dobrze i nie szukam domu. Pragnę jednak zostać w moim domu, a to kosztuje, jak już wspomniałam... Więc jeśli możecie wesprzeć mnie, to nie odmawiaj mi tej pomocy.

Jestem psią babcią i czasami choruję i potrzebne są leki, które kosztują. Pamiętajcie o mnie. Wasza Inka.