Pilne! Tragedia ślepnącego psiaczka...

Gdy mnie przyprowadziłeś i oprowadziłeś po Twoim domu, trząsłem ze strachu. Ty mówiłeś, że już jest w porządku - jednak błądziłeś, krzyczałeś i biłeś... Teraz tu siedzę, tutaj w ciemnej komórce  i tak bardzo się boję, trzęsę się ze strachu. Bo gdy znów wejdziesz, krzykniesz, kopniesz i wyjdziesz.

Zostawisz mnie z kawałkiem starego mięsa, miską i szmatą. Płaczę za Tobą, Ciebie tu nie ma - tego, który miał mnie kochać. A ja miałem Cię chronić. Chronię mimo wszystko, bo my, psy, wybaczamy, mimo że nigdy nie wrócisz, nadziei nie ma. Leżę w kącie i chcę umrzeć. Nie czuć już bólu... Już idą po mnie, już stąd odejdę? Byli znowu, mnie nikt nie zauważył, a ja ze strachu nie mogę Was zawołać już się nie martwię, most tęczy przejdę. Bo nikt mnie nie znajdzie Będę szczęśliwy, bo będę w niebie! O, jednak ktoś mnie znalazł, chce zabrać ze sobą... Mam szansę nie wierzę!

Kochani, jesteśmy tak przepełnieni psiakami, że dopiero pomożemy mu jak uda się nam zakupić kojec dla niego i budę... Serce pęka, że nawet na Święta będzie musiał w tej komórce cierpieć. Tak bardzo prosimy o Waszą pomoc dla tego biedactwa. Z góry serdecznie Wam dziękujemy... Liczymy, że dzięki Wam się uda go uwolnić.