Chaciobus, który uratuje psie i kocie życie

Samochód ledwo zipie... Siedzę i zastanawiam się od paru dni nad kolejnym tekstem, żeby zapadł w czyjeś serce, nad zdjęciami, które poruszą serca ludzi, dla których zwierzaki starsze i chore nie są tylko balastem i złem koniecznym.

Żeby mogły żyć, potrzebują leczenia. Żeby móc je leczyć, potrzebują lecznicy, do której mogą dojechać. Żeby dojechać, potrzebują samochodu - nie jakiegoś samochodu, ale środka lokomocji, który dowiezie je o każdej porze - wszędzie, nie zatrzyma się w środku nocy, będąc kolejnym starym rupieciem i złomem zakupionym ze względu na oszczędności – bo na drogi szkoda pieniędzy.

Dobry samochód, to ich szansa na życie – tak, to samochód daje im bezpieczeństwo, jest tym, co pozwala mi mieć pewność, że cokolwiek i kiedykolwiek się przydarzy, wsiądę i pojadę...

Powiem Wam, Kochani, że mam w nosie łzawe teksty - nie chce mi się poświęcać czasu na to, żeby manipulować ludzi tekstami i wymyślnym słowem. Jeśli ktoś nie rozumie, że w środku lasu, oddaleni od najbliższej specjalistycznej lecznicy o 80 kilometrów nie jesteśmy w stanie egzystować bez samochodu, oznacza to, że nie ma sensu go przekonywać.

Potrzebuję 30 tysięcy - nie jest to cena na wypasioną limuzynę, to cena 10-letniego suwa, który będzie mógł przemierzać las zimą, który ma mały przebieg i będzie mógł służyć chacinym zwierzakom kolejne 4 lata, bo tyle służyła nam właśnie Honda CRV, którą kupiłam 4 lata temu... Była niezawodna - przejechała 400 tysięcy kilometrów, ale że wszystko kiedyś się zużywa, zużyła się więc i ona.

Zobaczcie, ile mamy zwierząt, ile żyć zależy w dużej mierze od tego, czy zdążę dowieźć na czas...

Bez samochodu nie uratujemy nikogo - będziemy czekać w lesie w Chacie i patrzeć jak zwierzęta odchodzą, bo rowerem do lecznicy nie jestem w stanie ich zawieźć...

Dziękujemy!