Kiedy człowiek nie brzmi dumnie...

Wyłysiałe, niedożywione, poranione ciałko oblepione brudną sierścią. Od tak, obraz nędzy i rozpaczy stworzony przez człowieka.

Pomimo wszystko ciemne oczka i duża głowa, która wyraźnie odznacza się od wyniszczonego ciała podąża wzrokiem za człowiekiem. Wciąż kocha, uważa że człowiek to jej szczęście.

Tylko co to szczęście zrobiło z tym niegdyś słodkim szczeniakiem? A może ta sunia nigdy nie była zadbaną puchatą kulką? Wygląda, jakby żyła w jakiejś koszmarnie małej i brudnej klatce. Udało jej się uciec? Może Pan po prostu ją wyrzucił, gdy niezbędne okazało się leczenie?

Trudno spotkać tak zaniedbanego psa. Ten szczeniak zapewne od urodzenia miał ciężkie życie. Na szczęście jest już pod naszą opieką. Przebywa w całodobowej klinice. Wierzymy, że dzięki Państwa wsparciu uratujemy kolejne życie. Sunia ma zaledwie kilkanaście tygodni, przed nią jeszcze całe życie...