Loki walczy z PNN... Czy wygra?

Kiedy Loki trafił pod opiekę fundacji był przerażonym, wychudzonym kłębkiem brudnej, skudlonej sierści. Już w czasie pierwszej wizyty w gabinecie weterynaryjnym okazało się, że ma kiepskie wyniki badań, jak również, że jest nosicielem wirusa kociej białaczki.

Ale wtedy mieliśmy nadzieję, że jego stan powoli się ustabilizuje - co też się stało. Po kilku dniach pobytu w szpitalu Loki doszedł do siebie i zaczął normalnie funkcjonować. Trafił do fundacyjnego domu tymczasowego gdzie powoli uczył się człowieka, który karmi, nie krzywdzi, nie przegania. Na początku schowany jakby chciał być niewidoczny, jednak z upływem czasu coraz śmielej wylegiwał się na drapakach, fotelach, ale zawsze ostrożny - wyciągnięta do niego ludzka ręka wciąż wzbudzała strach. Tak mijały miesiące...

Pewnego dnia podczas karmienia nastąpił przełom Loki otarł się o ludzkie nogi i wyciągnięta ręka nie spowodowała ucieczki. Jest dobrze pomyślała opiekunka. Oswoimy cię Loki powolutku, i wtedy znajdziemy ci dom ten jeden jedyny, twój.

Niestety życie jak zawsze zweryfikowało plany i marzenia. Stan zdrowia Lokiego się pogorszył, posmutniał, pojawiły się wymioty. Wizyta w lecznicy, krew na badania i czekamy na diagnozę.

Po kilku godzinach jest - niewydolność nerek... Kreatynina powyżej 10 (norma do 2,4), norma mocznika przekroczona trzykrotnie. Loki musiał zostać w lecznicy na intensywnym płukaniu. Czy były łzy? Nie, na początku była złość na wstrętny przewrotny los. Kiedy zaczęło się powoli układać, wszystko runęło jak domek z kart. Łzy przyszły potem...

Po dwóch dniach kroplówek stan Lokiego się poprawił. Zaczął jeść, przestał wymiotować. Ale los znowu z nas zadrwił. Dwa dni później znowu nastąpiło pogorszenie i tym razem Loki trafił do kociego szpitala. Musieliśmy podjąć walkę od nowa. Ponowna diagnostyka: parametry nerkowe lepsze, ale wysokie ciśnienie krwi oraz białkomocz nie pozostawiały złudzeń, że w kocim organiźmie dzieje się coś złego. Nerki obrazowo też nie wyglądają zbyt dobrze. Czyżby rzut białaczki? To pytanie zadajemy sobie wszyscy.

Loki wciąż przebywa w szpitalu. Zaopatrzony w leki i nawadniany walczy o każdy dzień. Czy wygra? To kolejne pytanie, na które tak trudno jest odpowiedzieć.

Pozostało nam czekać i wierzyć, że koci organizm się podniesie i zawalczy. Wiemy, że koszty tej walki będą spore. Stąd prośba o wsparcie, na które w Waszej strony zawsze możemy liczyć.