Kotka na skraju śmierci...

Zimno, mokro, mroźno, tłumy ludzi i... Bezduszna obojętność. Na drodze leży kłębek skołtunionej wełny... Nie, to nie wełna, to wciąż żywe stworzenie, kot, a raczej kotka, ale nikt jej nie widzi, przechodzą obok, mijają, jakby była przezroczysta…

Po dziesiątkach, setkach przechodniów, nadchodzi Ela z synem. Jako jedyni mają nie tylko dobry wzrok, ale przede wszystkim dobre serca. Schylili się, dotknęli, pogłaskali i powiedzieli: nie martw się, już jesteś bezpieczny. Zabrali do domu, osuszyli, oczyścili, dali jeść, pić i ułożyli nieopodal grzejnika. Mała zasnęła kamiennym snem, wreszcie w cieple, wreszcie bezpieczna.

Ela i jej syn zdali egzamin z człowieczeństwa, teraz czekamy aż inni zdadzą go równie celująco, bo dla maleństwa poszukiwany jest dom.Kto zauważy, że ten kotka nie jest niewidzialny? Ten kociak Was potrzebuje, pomóżcie nam zgromadzić środki na jej opiekę weterynaryjną.