Mam na imię Mamcia i bardzo choruję

Urodziłam się chyba na wolności, nie pamiętam dokładnie. Część swojego życia spędziłam na zapleczu warsztatu samochodowego.

Zauważyła mnie przypadkowa osoba, która załatwiała w okolicy swoje sprawy. I nie potrafiła odwrócić wzroku. Byłam chudziutka, odwodniona i smutna. Tak trafiłam pod opiekę fundacji. Wreszcie ktoś mnie pokochał i pozwolił odetchnąć. Wiecie jak to jest, kiedy jest się głodnym? Ja to wiem, ale nie chcę o tym pamiętać...

Mimo dodatniego testu na białaczkę, nabrałam sił i przez trzy lata czułam się bardzo dobrze.

Dzisiaj potrzebuję Waszej pomocy, bo moje nerki nie pracują już tak, jak dawniej. Muszę być pod stałą opieką weterynarza i powinnam jeść specjalistyczną karmę.

Proszę Was w imieniu moich opiekunów o wsparcie, żebym czas, który mam tu na ziemi, mogła spędzić jak najlepiej.

Bardzo bardzo Wam dziękuję. Przesyłam uściski!