Szybka akcja ratunkowa

To już nie jest ani zabawne, ani fajne, zawsze, kiedy wyjeżdżam rozsypuje się worek z kocimi trudnymi interwencjami. Pierwsza wyjazdowa sobota upłynęła na ratowaniu przekazanej Fundacji Maine Connki, druga na udzieleniu pomocy znalezionemu w krzakach maleńkiemu kociątku.

System informacyjno-komunikacyjny działa bezawaryjnie, w wyniku dostępnych internetowych narzędzi, z każdego prawie miejsca na ziemi można nadzorować akcję ratunkową. Ta sobota postawiła w stan gotowości dwie współpracujące z Kocią Mamą klinki, które pięknie połączyły siły w walce o utrzymaniu przy życiu małego poturbowanego kociego dziecka.

Ranek, właśnie zaczynam się pakować w dalszą drogę, przychodzi sms: Szefowa zadzwoń, pilne!

- Co tam, Maryla? Ty to masz wyczucie, wiesz, kiedy mi głowę zawrócić - Nic nie jest w stanie popsuć mi dobrego humoru.

- Zobacz zdjęcie. Pani znalazła na ulicy kociątko, nie ma kawałka tylnej łapki, jest wycieńczone, ledwie oddycha, Pani prosi o pomoc w leczeniu, właśnie jest w drodze do lecznicy – i tu Maryla podaje jej nazwę.

- Wstrzymaj ją szybko proszę. Nie mam z tymi lekarzami żadnego kontaktu w tej sprawie, skoro jest tak, jak relacjonujesz.

W międzyczasie sprawdzam wiadomość.

- O Boże, dawno nie widziałam takiej bidy. Czekaj dzwonię do Amicusa!

Kiedy kociątko dotarło do kliniki, pierwsza rekcja Julity nie była optymistyczna, wychłodzony, 35 stopni, z oderwaną stopą, cały pokryty larwami robaków.

- Pani Izo, chyba nic z tego kociaka nie będzie…

- Próbuj, działaj!

Poszedł w ruch termofor, zastrzyki przeciwbólowe, przeciwzapalne, antybiotyk - to w danej chwili było najważniejsze, czy malec mimo fatalnego stanu ogólnego ma pisane życie.

Czekałam w napięciu na rozwój sytuacji.

- Eee, Chyba nie będzie tak źle, nafaszerowałam Go Recovery, je chętnie!

- Nadałam Mu imię: Pirat, niech wie, że toczy się walka o niego! - wyraźnie nabrała wiary w sukces akcji dziewczyna - Ale jeszcze jedna kwestia: jest zbyt słaby, by sam został na noc, trzeba przerzucić do “całodobówki.”.

- Szykuj dokumenty proszę, Maryla uruchomi Wojtka, by zajął się transportem, ja uprzedzam Vet-med.

To jest ten komfort i luksus w mojej pracy, świadomość, że zawsze, o każdej porze dnia i nocy, mam za sobą nie pustą ścianę a sztab ludzi gotowych kociakom nieść pomoc. Nie było zbędnej dyskusji. Doktor, która odebrała telefon prosiła tylko o istotne medycznie dla niej poczynania, jakie były wykonane przy stabilizowaniu kociątka.

Julita przekazała Pirata z kartą pacjenta, zapomniała tylko z emocji wpisać nadane imię. W Vetmedzie szanując panujący w Fundacji zwyczaj, a może nawet i dziwny przesąd, że każdy kot musi mieć imię, Paulina nazwała go Bzyk w nawiązaniu do much i ilości larw, jakie złożyły na małym obolałym ciałku.

Pierwszy etap akcji ratunkowej pozwolił na normalizację temperatury ciała, a kiedy zaczęły działać zaaplikowane leki malec zaczął się jedzenia domagać. Szanując intencje obu klinikowych ekip przejętych stanem kociątka, nie miałam innego wyjścia jak nadać mu kolejne, trzecie już imię: Pirat-Bzyk! To pierwszy przypadek w naszej kociej historii, że jedno maleńkie biedne kocie dziecko, aż tyle serc poruszyło.

Wieczorem otrzymałam z klinki relację słowno-fotograficzną: “Pirat-Bzyk został wykąpany, wyczesany, usunięto larwy i robaki.”

Teraz czekamy, aż nabierze sił przed czekającą go amputacją łapki. Stan jest stabilny.

Taka to była sobota. Moim zdaniem jedna z moich najlepszych na tym wariackim urlopie, kiedy co rusz dostaję powiadomienia co się dzieje i na ile muszę się gdzieś chować, by wydać polecenia, a nie narazić się na wymówki i zapytania, czy jestem na wakacjach, czy nadal na kocim dyżurze.

Często ratujemy koty w bardzo ciężkim stanie, czasem beznadziejnym. Dawno jednak nie trafiło do nas kocie dziecko, u którego iskierka życia ledwo się tliła. Szanse na jego uratowanie prawie żadne, a jednak determinacja, aby ratować kociątko sprawiła, że jest nadzieja, stan zdrowia się stabilizuje. Jeszcze trudna i dość długa walka przed Piratem-Bzykiem, wierzymy, że ją wygra.

Czekają nas spore nakłady finansowe: pobyt w klinice, badania, testy przygotowujące do zabiegu, zdjęcia RTG, specjalistyczne żywienie wysoko kaloryczne, bogate w witaminy i odżywki regenerujące organizm. Jak zawsze liczymy na pomoc naszych wiernych Przyjaciół w ratowaniu tej malutkiej istotki.