Ratujemy ledwo żywą spanielkę. Chorą, niewidomą zostawili na dworze w mrozy!

Sunia zabrana interwencyjnie. Wielkie mrozy, wielka buda, mały, chory psiak... Drobne ciało spanielki nie mogło się rozgrzać. Mróz i ziąb ogarniał całą jej przestrzeń.

Trzęsła się z zimna. Gdy wstała, ledwo poruszała się, a jej wystające żebra i kości miednicy świadczyły o niedożywieniu. Wyglądała jak zamęczone zwierzę. Przelewała się przez ręce inspektorki TPZ. A w samochodzie, gdy poczuła ciepło, zasnęła jak kamień. Po przyjeździe do warszawskiej kliniki weterynaryjnej sunia wypiła litr wody i "w mgnieniu oka" zjadła całą puszkę karmy. Potem padła "nieprzytomna" a zapach ropno-gnilny wypełnił cały gabinet.

Po wstępnych badaniach jest podejrzenie o ropomacicze. Trzeba stabilizować parametry życiowe. USG i RTG oraz badanie krwi.

"To skrajnie zaniedbany pies, wiele widziałam, ale ta suka i jej stan jest konsekwencją znęcania się nad nią przez lata. Brak leczenia, to cierpienie zwierzęcia, to trwanie w bólu. Oczy - stan tragiczny, uszy - stan tragiczny, zęby - stan tragiczny, otrzewna i listwy mleczne całe w guzach. Ratowanie tej suni to miesiące terapii. Na cito sterylizacja, zęby, oczy, uszy. Potem guzy, trzeba je zoperować." - informuje nas jedna z osób obsługująca spanielkę w klinice.

A jak żyła ta biedna, chora sunia? Buda, cztery razy większa niż dla niej. Pusta, bez słomy, bez żadnego zabezpieczenia. Łańcuch? Miska z wodą?

Czy możemy Cię, Darczyńco prosić o pomoc? Przewidywany pobyt w klinice weterynaryjnej? Miesiąc lub więcej. Ale czy można było zostawić tego psa w tej budzie. Czy Ty Darczyńco, zostawiłbyś tak chorego psa, żeby umarł i zamarzł? Jesteśmy tylko wolontariuszami, nie mamy pieniędzy na leczenie tej suni. Pomożesz? Miej serce. Jeżeli nie Ty, Darczyńco to nikt jej nie pomoże. Los tej suni w Twoich rękach, Darczyńco. ❤