Fundacja Coral Mission

Mam na imię Ewa.

Od jakiegoś czasu mieszkam w Republice Malediwskiej. Zwierzęta zawsze były bliskie memu sercu. Kiedy widzę, że dzieje im się krzywda, nie potrafię przejść obojętnie. Tak jest też teraz. Male jest miastem bardzo małym, ale tłocznym, głośnym.

W wielu miejscach na ulicach, są chore koty, które potrzebują pilnej pomocy. Nie są kastrowane, więc nikt nie jest w stanie zapanować nad ich populacją. Dostęp do leków jest bardzo trudny, dlatego wiele z nich umiera w cierpieniu często zaraz po urodzeniu albo po kilku miesiącach, żyjąc w warunkach na jakie nie zasługuje żadna istota na świecie. Podczas ulewnych deszczy brakuje im schronienia, maleńkie kocie dzieci umierają, bo się po prostu topią, starsze zarażają się od siebie różnymi chorobami, umierają też z głodu te, które nie potrafią znaleźć pożywienia.

Razem z kilkoma miejscowymi wolontariuszami robimy co możemy, ale sami niestety nie jesteśmy w stanie pomóc wszystkim cierpiącym kotom, ponieważ wiąże się to z ogromnymi kosztami. Dramat tych kotów sprawia, że nie jestem w stanie przejść obojętnie, to nie ich wina, że urodziły się właśnie tu.