Wspomóż Wspólnika w dramatycznej walce o zdrowie!

Nadszedł ten dzień. Dzień, który zbliżał się coraz większymi krokami. Dzień kiedy przegraliśmy nierówną walkę z nieuniknionym. Dzień, który zabrał nam przyjaciela...

Wspólnik dzielnie walczył przez kilka miesięcy. W ostatnim czasie mieliśmy lepsze i gorsze momenty. Jednego dnia pięknie jadł i czuł się dobrze, następnego apetyt znikał razem z dobrym samopoczuciem. Ale Wspólnik był mocnym zawodnikiem. Nie poddawał się łatwo. Chciał żyć i miał wolę walki.

W sobotę apetyt Wspólnika wyraźnie zmalał. Rano zjadł jeszcze całkiem przyzwoite śniadanie, ale przez resztę dnia nie chciał już za wiele zjeść. Czuł się jednak nie najgorzej, przytulał się i spał spokojnie. Niestety w niedzielę nie chciał już nic zjeść od rana. Nie mógł sobie znaleźć miejsca, oddech miał równomierny, ale przyspieszony. Dopiero kiedy zdrzemnął się razem przytulony z opiekunką oddech się uspokoił i widać było, że Wspólniczek śpi spokojnie. Kiedy jednak obudził się i poszedł do kuwety dostał nagle duszności. Osłabł zupełnie i ledwo wrócił do pokoju. Duszności na szczęście szybko minęły, ale to był niezaprzeczalny znak, że organizm Wspólniczka już się poddał. Nie mogliśmy pozwolić na powrót duszności, a te na pewno pojawiły by się w niedługim czasie. Podjęliśmy tę najstraszniejszą decyzję, która jednocześnie była wybawieniem dla Wspólnika. Wspólniczek odszedł w domu w spokoju i bez bólu. Do końca słyszłą, jak bardzo go kochamy i jak mocno będziemy za nim tęsknić...

Śpij bez bólu i zajadaj się pysznościami, które tak uwielbiałeś w najlepszym czasie Twojego zdrowia.