Niedowidzący Oreo zbiera na okulistę i kastrację

Małym pieskom jest w dużych schroniskach naprawdę ciężko, tym bardziej jeśli piesek prawie nic nie widzi. I gdyby nie to, że ja jestem przyjacielski do wszystkich psich kolegów to mogłoby być ze mną różnie. Na szczęście ciocie ze schroniska o mnie dbały jak mogły i znalazły dla mnie miejsce w azylu dla małych piesków. I tak właśnie tutaj trafiłem. Podobno jestem nie tylko super milusi, ale i śliczny. No jak to za bardzo tego zobaczyć nie mogę, ale wierzę ciociom na słowo. Ciocie mówią też, że dzięki temu jaki jestem fajny to powinienem szybko znaleźć dom. Nawet nie wiedzie jak ja bym taki swój dom chciał mieć, wreszcie być czyjś, chciany i kochany. Tylko najpierw, zanim będę mógł domku poszukać muszę jeszcze mieć jakiś zabieg, badania i muszę lekarza od psich oczek odwiedzić. Ciocie nie mają za bardzo pieniążków, dlatego pomyślałem, że może Was pięknie poproszę o pomoc…

Oreo przyjechał do nas, dokładnie tak jak mówi, z dużego schroniska. Nad podziw dobrze sobie radził, na pewno ze względu na swój ujmujący charakter – jest dosłownie cudowny, do każdego podbiega z radością, bardzo miło zachowuje się w stosunku i do ludzi i do wszystkich zwierząt. Wierzymy, że nie będzie miał większych problemów ze znalezieniem domu. Najpierw jednak musimy go wykastrować, zbadać mu krew, odrobaczyć i zaszczepić. I koniecznie pokazać jego oczka okuliście. Błagamy Was o pomoc, sami nie damy rady z takimi kosztami…